Testosteron eksikliği bulunan hastaların birçok konuda şikâyetleri bulunur. Şikâyetlerinden ötürü doktora giden hastaların teşhisleri genellikle gecikmektedir. Şeker hastalığının, kardiyovasküler hastalıkların testosteron eksikliği ile bağlantılı olduğu bilimsel olarak ispatlanmıştır. Testosteron seviyesi düşük olan hastalar, testosteron seviyesi normal olan hastalardan daha yüksek ölüm oranına sahiptir. Doktorlar, hastaların bu konuda taranması gerektiği konusunda hemfikir olsalar da, bu eksikliğin hangi seviyede tedavi edileceği hakkında görüş birliğine varamamışlardır. Tedaviye başlanan hastalarda hem testosteron seviyelerinde artış hem de metabolik hastalıklarda iyileşme gözlemlenmektedir.

Tip 2 diyabet hastalarında, kardiyovasküler kalp hastalıklarında, metabolik hastalıklarda ve sertleşme bozukluğu yaşayan hastalarda testosteron eksikliği görülmektedir. Kesin olarak bilinmese de yapılan bir araştırmaya göre, tedavi gerektirecek testosteron düşüklüğü 40 yaş üstü erkeklerde %6 seviyelerindedir.

Bu eksikliğin kendine özgü belirtileri bulunmamaktadır. Testosteron eksikliğinde olan şikâyetler, diğer hastalıklarda bulunan belirtilerle benzerlik gösterir. Bilinen belirtiler arasında cinsel istekte azalma ve enerjide eksilme yer alır. Diğer hastalıklarla birlikte görülen belirtiler şöyle sıralanabilir:

Belirtilerin yaşandığı hastalar veya bağlantılı hastalıkları yaşayan kişiler, testosteron eksikliği yönünden değerlendirilmelidir. Hastadan alınan kan örneği ile testosteron seviyelerinin ölçümü yapılabilir. Bu yeterli değilse, nedenin tespiti için FSH, LH, SHBG, Prolaktin gibi ek testler yapılabilir.

Testosteron eksikliği tedavisi, hastanın yaşına, genel sağlık durumuna ve eksikliğin derecesine bağlı olarak değişir. Hormon replasman tedavisi (HRT), jel veya deri yamaları gibi çeşitli yöntemlerle uygulanabilir. Tedavi sürecinde hastaların düzenli olarak doktor kontrolünde olmaları ve yan etkilere karşı izlenmeleri önemlidir.

Testosteron eksikliği, özellikle yaşlı erkeklerde yaygın olarak görülen ve yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyen bir durumdur. Erken teşhis ve uygun tedavi ile bu eksiklik yönetilebilir ve hastaların genel sağlık durumu iyileştirilebilir. Bu nedenle, testi düşük olan bireylerin düzenli sağlık kontrollerine gitmeleri ve belirtiler ortaya çıktığında vakit kaybetmeden doktora başvurmaları önemlidir.